Trudno pogodzić się ze stratą zęba, dlatego nowoczesna stomatologia opracowała strategię odtwarzania braków dzięki zastosowaniu tytanowych wszczepów, które wprowadzone do kości ulegają zrośnięciu z nią. Proces ten nazywa się oseointegracją Został zaobserwowany i opisany przez prof. Branemarka. Ten szwedzki uczony stworzył podstawy i nadał kierunek współczesnej, dynamicznie rozwijającej się implantologii.
W ostatnich latach bardzo intensywnie wkroczyła ona do gabinetów stomatologicznych.
Dzięki implantom możemy uzupełnić brak pojedyńczego zęba , kilku zębów, a nawet całego łuku. Wtedy implanty stanowią filary, na których mocowany jest pełen komplet koron.
Trzeba sobie zdawać sprawę z tego, że takie leczenie składa się z dwóch faz: – chirurgicznej – zabieg wkręcania tzn. instalacji implantu – protetycznej – odbudowa koronami porcelanowymi umocowanymi na implantach zrośniętych z kością ( tzn. zintegrowanych ).
Fazy te wymagają odstępu czasowego ok. 5-6 miesięcy, który gwarantuje prawidłową stabilizację implantu.
Proszę obejrzeć króciutką animację, która w bardzo prosty sposób obrazuje opisane etapy leczenia. A poniżej dokumentacja własna jednego z wielu przypadków leczenia implantologicznego.